باز از نو، ماه غم ، ماه محرم آمده 

دوستان را سربه سر، ایام ماتم آمده 

با خونین اشک غم ، بر چشم آدم آمده 

در دل هر یک دمادم ، شورعالم آمده 

آری ،آری ! شور عالم ،ماندگار زینب است 

آسمان روی زمین باران غم باریده است 

گنبد مینا چو من ازغم سیه پوشیده است 

خرقه ی عالم سیاهی سربه سر گردیده است 

روی اعدا،هم سیه،چون تارشب گردیده است 

آری ، آری ! این سیاهی یادگار زینب است 

از آن شمع های روشن ، که در دست ها بود 

دلم برای غربت وآزادگیش ، شکسته شد 

شب شام غریبان ومردمانی داغدار 

اشک من ، ناخودآگاه ، از دیده ام روانه شد

مردی که حتی لحظه ای او را ندیده ام 

تمام وجودم سرشارا…